Bartosz Paluszkiewicz

Czas jednak zanurzyć się w najgorszą przedwojenną gastronomię warszawską. Bez upiększeń, kolorowych szyldów i wyglancowanych butów. Odseparowana od widoku tysięcy oczu, znana jedynie z kronik kryminalnych. W jej lokalach serwowano brutalne mordy, podpalano, łamano kości. Dla jej bywalców ludzkie życie warte było zaledwie kilka złotych, a niekiedy stawało się zwykłym towarem na wagę. W żyłach zwyrodnialców...